Wat is nu normaal? Dat is nogal een moeilijke vraag, want wie bepaalt dit? Iedereen zit anders in elkaar, iedereen is anders opgevoed. Dit valt of staat met wat normaal is – of niet. Je kunt dit dus niet zomaar invullen. Nu stel ik de vraag op een andere manier: wat vind jíj nu normaal?
Hier kun je allerlei algemene antwoorden op geven. Het kan zijn dat jij het normaal vindt dat je je bed dicht legt als je ’s morgens opstaat, of juist niet. Of dat je fiets altijd op slot zet, ook achter de poort. Of misschien dat je bij iedere gelegenheid een kaartje stuurt naar iemand. Ga zo maar door. Het is goed om hier eens voor jezelf bij stil te staan. En dan ook eens te kijken of je dit ook allemaal echt zelf wil of dat het iets is, wat je aangeleerd of meegekregen hebt.
Nog dieper erop in
Waar ik het over wil hebben is wat jij normaal vindt als we het hebben over dingen die met jezelf te maken hebben, zoals buikpijn hebben of de griep. Zeg je dan tegen jezelf ‘balen dat ik griep heb, maar ik moet het er nu even mee doen’? Ik snap dat je dit niet per sé met deze woorden zegt, maar dit is wel je achterliggende gedachte. In principe accepteer je dat je nu even ziek bent en ga je terug naar bed. Je praat voor jezelf goed dat je terug naar bed mag. In deze ís dat natuurlijk ook zo: als je griep hebt, ziek je uit.
Ik wil je toch even prikkelen met de vraag ‘is het wel zo dat je er niets aan kunt doen?’. Is het ook niet zo dat je misschien teveel gedaan hebt de laatste tijd? Dat je veel ongezonde producten gegeten en gedronken hebt? Dat je teveel gerookt hebt? Dat je je te warm of te koud gekleed hebt voor het weer wat het was? Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel. Sta hier maar eens bij stil!
Niet alleen de griep
Nu gaan we het niet alleen over de griep hebben, want zo zijn er nog veel meer dingen die we voor ons zelf ‘goed’ kunnen praten. Bijvoorbeeld ‘ik heb nu eenmaal een dikke buik’ of ‘ik kan nu eenmaal niet goed lezen’. Je kunt dit gewoon accepteren als waarheid. Toch vraag ik me af of het wel echt accepteren is. Is het ook niet een beetje zo dat je die dikke buik hierdoor subtiel aan het vermijden bent? Want als je eenmaal zegt ‘ik accepteer die dikke buik, dat hoort bij mij’, hoef je er verder niets mee te doen. Je praat zo je ongezonde gewoontes direct goed. Wel zo gemakkelijk, maar ja, is het voor jezelf wel goed?
Zou het niet goed zijn om toch eens goed te kijken of het écht zo is dat je er niets aan kunt doen? Dat het met andere dingen te maken heeft dan jezelf, zoals een niet–werkende schildklier? (En dan nog, vraag ik me af of je je daar dan maar gewoon klakkeloos bij neer moet leggen. Volgens mij zijn er altijd mogelijkheden die beter voor je zijn. Dit zeg ik even tussen haakjes, want ik weet dat ik mijn mening soms stellig presenteer.)
Het is natuurlijk wel zo als je tegen jezelf zegt ‘ik heb nu eenmaal een niet–werkende schildklier, dus daar word ik dik van’, dat je dan verder weinig moeite hoeft te doen. Want ja, je kunt er niets aan doen. Maar is dat wel zo? Is het niet zo dat je toch keuzes kunt maken zodat het niet uit de hand loopt? Zodat je keuzes maakt zoals jij jezelf graag ziet?
Keuzes
Ook in dezen heb je keuzes. Je kunt je erbij neerleggen en laten gebeuren wat gebeurt. Óf je kijkt eens goed naar welke dingen er zijn, zoals bijvoorbeeld die niet–werkende schildklier, en wat je daarvan vindt. Is het echt zo dat je er helemaal niet voor kunt zorgen dat het niet uit de hand loopt? Zijn er mogelijk nog acties die je kunt nemen, zodat het voor jou goed voelt? Wat zou je willen; dat je die niet–werkende schildklier zijn gang laat gaan? Of dat jij zelf het heft in handen neemt, en echt keuzes maakt voor jezelf?
Ik heb het hier steeds over een niet–werkende schildklier. Dit kan natuurlijk ook over allerlei andere dingen in jezelf zijn, zoals de behoefte aan alcohol of suiker – of een diagnose die je gekregen hebt, zoals ADHD. Alsnog kun je kijken hoe je er tegen aan kijkt en kijken en wat je ermee wilt? Laat je het gebeuren of zet je stappen om er zo goed mogelijk mee om te gaan?