Het is voor iedereen anders, of je je ergens thuis voelt. Maar ja, wanneer voel je je dan echt thuis? Als ik kijk naar mezelf en de omgeving waar ik woon, kan ik zeggen dat ik me hier pas écht thuis voel sinds we een paar maanden naar Australië geweest zijn.
Ik ben geboren in een klein dorpje in de Kempen. Als kind op zich niets mis mee. Ik woonde op een boerderij en nogal een stukje van de bewoonde wereld af. Hierdoor kon ik niet overal zomaar ‘vrij’ heen. Ik bedoel hiermee dat ik óf niet mocht óf ze moesten me brengen en halen. En dit laatste was jammer genoeg ook echt heel vroeg. Het leven op de boerderij was ook wel weer leuk. Er is veel ruimte en vrijheid. Je kon veel bouwen, klimmen enzovoorts. In de puberteit werd dat wat vervelender. Het overal ver vanaf wonen en het ‘ons kent ons’ gevoel van een dorp, stond me wel wat tegen. Toch maakten wij, na ons trouwen, de keuze om in de Kempen te blijven wonen. Ik bleef met tijd en wijlen wel eens verlangen naar een leven in de stad. Toch kozen we hier niet voor.
Wij reizen graag en hadden al eens bedacht om voor een langere periode in een ander land te gaan wonen. In 2007 zijn we met twee kleine kinderen van anderhalf naar Australië gegaan voor drie maanden. In deze tijd keken we ook rond of het ook een plek was voor ons om te gaan wonen. Ik zou het liefste in Afrika gaan wonen, maar daar hadden we al over besloten dat dat het niet ging worden. Dat heeft meer met de leefomstandigheden te maken en de mogelijkheden voor onze kinderen daar.
Luisteren naar mijn gevoel
Maar goed, Australië dus. Ik heb echt de tijd genomen om te voelen hoe het daar is. Ik heb visualisaties gedaan om te kijken naar het wonen daar. Steeds op verschillende plekken opnieuw de tijd ervoor gemaakt. In de eerste dagen zaten we bij een zus van mijn vriendin. Ook met haar hebben we gesprekken gevoerd over het wonen daar en de contacten met familie thuis in Nederland. Dit alles maakte dat ik tot de conclusie kwam dat ik echt een Kempenaar ben. Op dat moment kon ik dat pas echt voelen. Dat gaf ook weer wel een bepaalde rust. Ik hoefde niet meer op zoek naar andere woonplekken. De plek waar we nu zitten is goed! Mocht dit nog eens veranderen, dan is het zo en kijken we tegen die tijd wel verder.
Wat was nu dat gevoel dat ik merkte een echte Kempenaar te zijn? Tja dat is best moeilijk uit te leggen. Het is het vertrouwde gevoel wat je hier in je eigen omgeving hebt. Je kent de cultuur, het oude vertrouwde. Dat klinkt misschien best suf, al voelt dit niet zo. Het geeft een bepaald gevoel van veiligheid. En dat is toch iets waar wij mensen de voorkeur aan geven. Daar valt of staat alles mee. Niet dat ik me op andere plekken niet veilig kan voelen. Nee, helemaal niet. Het is meer de veiligheid die je voelt in je diepste kern. Sinds ik dit zo ervaren heb, merk ik ook dat ik me minder aantrek van wat andere mensen denken of vinden van mij of ons. Ieder mag zijn eigen ding doen, zolang hij of zij daar maar tevreden mee is en daar niemand mee schaadt. Oordelen over een ander is niet nodig. Kijk naar jezelf en doe daar iets mee!
Welke plek voelt voor jou als thuiskomen?
Weet jij waar jij je het meeste thuis voelt? Wat is daarvoor nodig? Het kan natuurlijk zijn dat je uit een ander land komt en hier in Nederland woont. Of misschien ben je vaak verhuisd. In dat geval kun je misschien beter aangeven in welke omgeving je je beter thuis voelt dan niet. Eén ding wat in ieder geval erg belangrijk is in deze, is de connectie met de andere mensen in de buurt. Als er mensen zijn waar je mee kunt kletsen of waar je jezelf bij kan zijn, dan voel je je sneller thuis dan bij mensen die weinig tot niets tegen je zeggen.
De plek waar je je thuis voelt, daar weet je hoe mensen met elkaar omgaan, veelvoorkomende geluiden herken je, je weet wat de bedoeling is en het voelt ook allemaal goed voor jou. Dit heeft dan weer te maken met dat gevoel van veiligheid, waar ik het eerder ook over had. Dat je even niet zo alert hoeft te zijn wat er in de omgeving gebeurt. Je kunt vertrouwen op de mensen om je heen. En als laatste, het is een plek waar jij je kunt ontwikkelen naar wie je wilt zijn, zonder oordelen van een ander.
Een veilig gevoel
Nu kan het ook zijn dat je niet zo’n groot gevoel van thuis ervaart. Dit kan met allerlei zaken te maken hebben. Er zijn bijvoorbeeld veel geluiden in je omgeving, zodat er weinig rust is. Of er is veel ruzie thuis. Of je hebt het idee dat mensen je altijd nakijken. Het kan van alles zijn. Toch denk ik dat er altijd ergens een plekje is waar jij je wel thuis voelt. Al is het maar verstopt onder een dekentje in je slaapkamer. En dit is natuurlijk niet de meest ideale plek, maar wel jouw meest veilige plek.
Kun je ook aangeven wat deze plek je voor gevoel geeft? Waar het mee te maken heeft dat je je daar zo lekker en/of veilig voelt? Probeer dit zoveel mogelijk te filteren. Het mag ook een plek buitenshuis zijn hè, bijvoorbeeld naast de rand van een watertje of bovenaan de duinen. Het maakt niet uit. Benoem wat jou dat thuisgevoel geeft.
Kom je erachter dat je het eigenlijk allemaal niet zo goed weet? Kom dan eens naar me toe voor een gesprek. Dan kijken we samen of we meer jouw thuisgevoel kunnen laten ontstaan!