Deze week staat het onderwerp centraal dat ik in bijna alle blogs wel een keer benoem. Het is dan ook een basisregel die heel belangrijk is om te onthouden: richt je alleen op de dingen die in de hand hebt.
Wat bedoel ik hiermee? Uiteindelijk is het heel simpel. Het enige wat je in de hand hebt zijn acties die je zelf doet. Dat wat anderen doen, of hoe de omstandigheden zijn, heb je niet in de hand. Je kunt de ander hier wel om vragen, al is het aan die ander de keus of hij dit doet of niet. Je kunt ze niet aan de haren meeslepen om te doen wat jíj wil. Dat kán natuurlijk wel, maar dan heb je te maken met andere dingen waar je niet in verzeild wil raken. Laten we het daar verder maar niet over hebben!
Omstandigheden
Omstandigheden kunnen van alles zijn. We kunnen het bijvoorbeeld hebben over het weer, de weg die open ligt, het stoplicht dat op rood staat, de file, noem maar op. Allemaal dingen die wel eens gebeuren. Daarnaast zijn er natuurlijk ook andere dingen die gebeuren: een goede vriend wordt ernstig ziek, je raakt je baan kwijt, een familielid overlijdt. Ook allemaal dingen die wel eens voorkomen. Je ziet dat je hier niets in te zeggen hebt. Ze gaan een weg echt niet níet dichtgooien omdat jij dat wil. Jouw goede vriend was liever ook niet ziek geweest. Het gaat niet over omdat jij dat wilt. Was het maar zo!
Uiteindelijk gaat het erom hoe jíj ermee omgaat. Deze situaties overkomen je. De ene keer kun je het enigszins zien aankomen, de andere keer niet. Enerzijds zul je in actie moeten komen om hiermee om te gaan. Anderzijds zijn er ook gebeurtenissen die je zult moeten accepteren. Ik zal nu wat voorbeelden geven en tips om ermee om te gaan.
Voorbeelden 1: matrixborden
Je bent onderweg naar je werk of naar de winkelstraat. Ineens zie je de matrixborden boven de snelweg op 70 springen, snel daarna gevolgd door 50… Nu kun je 2 dingen doen. Je kunt gaan mopperen, vloeken en tieren. Of je remt rustig af, zet een leuk muziekje op en kijkt eens om je heen wie er nog meer in deze file staan. Hoe zou het gevoel van de eerste zijn? En van de tweede?
Als het goed is heb je in de gaten dat de tweede veel relaxter is. Hoeveel je ook vloekt en tiert, die matrixborden blijven op 70 of 50 staan. Je lost er de file niet mee op. Het enige wat je doet is jezelf opjutten waardoor je je alleen maar meer gaat ergeren. Dit heeft geen zin, zoals je begrijpt. Op het moment dat die matrix borden aangaan, vraag je dan af of je er iets aan kan veranderen. Nee! Kijk liever naar wat wél kan: een ander muziekje zoeken, andere bestuurders bekijken (misschien zit er iets leuks bij…), kijken naar de modellen auto’s (wat is mooi, wat juist niet), enzovoorts.
Voorbeeld 2: oh nee, het regent!
Je wordt ‘s morgens wakker en het regent. Hè bah, je wilde net met de hond gaan wandelen. Je baalt en zakt op de bank. Dag verpest door het weer… Is dit te veranderen? Kun je ervoor zorgen dat het stopt met regenen? Nee! Is je dag echt helemaal verpest door het weer? Nee, lijkt me niet. Er zijn genoeg andere mogelijkheden. Ja, je dag is verpest als je alleen maar blijft mopperen op het weer en blijft kijken wat je nu niet kunt doen.
Het blijft de vraag of je werkelijk niet kunt wandelen met de hond als het regent. Wat is er aan de hand als je gaat? Oké, je wordt nat; je kleding, je haar, de hond ook… Maar is dat zo erg? Als je thuis komt kun je toch gewoon douchen en droge kleren aantrekken? Het probleem is zo groot als jij het maakt. Wanneer het regent op het moment dat je iets buiten de deur wilt doen, kijk dan vooral naar wat je wél kunt doen. Misschien ga je toch, of je kiest iets anders om te doen. Zo lang je je humeur maar niet laat bepalen door die regen, waar je toch niets aan kunt doen.
Voorbeeld 3: slecht nieuws
Je vriend komt bij je langs en vertelt dat hij ziek is. Ze weten nog niet goed wat er precies aan de hand is, maar het ziet er niet goed uit. Mogelijk kan er behandeld worden, mogelijk ook niet. Je zult van dit nieuws schrikken, je zult verdrietig zijn. Dat klopt. En dat mag ook allemaal. Neem voor jezelf de tijd om hier bij stil te staan. Druk deze gevoelens niet weg, want deze zijn er nu eenmaal. Ook als je ze wegdrukt! Ze blijven in je zitten en op het moment dat je dit niet serieus neemt, zal dit steeds zwaarder gaan voelen.
Je kunt er beter bij stil staan en aan toe geven. Niet eindeloos, want dat voelt ook weer niet goed. Je mag af en toe stil staan bij dit verdriet. Als het je leven maar niet leidt. Want met deze ziekte kun je niets mee. Je kunt het niet wegnemen. De zorg moet je overlaten aan doctoren. Je kunt je bezighouden met wat je wél kunt doen. Misschien heeft je vriend behoefte aan een luisterend oor. Of misschien is er praktisch iets te doen, zoals het overnemen van bepaalde taken. Bedenk wat voor jezelf belangrijk is in het contact met je vriend. Zijn er nog dingen die je gezegd wil hebben of wil je nog iets samen gaan doen (zover dit mogelijk is)?
Wat kan ik doen?
Zo zie je bij alle voorbeelden dat je best even boos of verdrietig mag zijn, zo lang het niet je hele dag bepaalt. Dat heeft geen zin. Het is toch zo, dus dan kun je je beter richten op dingen waar je wel iets mee kan. En dat is vaak dingen doen die wel mogelijk zijn. Andere acties ondernemen dan misschien de bedoeling was, is nog altijd beter dan bij de pakken neer gaan zitten! Kijk dus altijd naar ‘wat kan ik doen?’ en ‘wat is er wél mogelijk?’.