De meeste mensen zullen het wel kennen: uitstellen. Sommige mensen kunnen hier ook echt van balen. Maar hoe komt het nu dat we uitstellen, terwijl we weten dat dit helemaal niet werkt?
Waar komt uitstelgedrag vandaan?
Uitstellen is iets niet doen wat je gepland had om te doen. Vaak is dit iets wat belangrijk is, maar vaak ook iets wat lastig is. En dat is nu een van de redenen waar het mee te maken heeft dat we toch steeds weer uitstellen. Het is veel gemakkelijker om even de mail te checken dan om dat ene bedrijf te bellen om te kijken of die klant wil worden. Of om lekker op de bank te blijven liggen dan om een rondje te gaan hardlopen. Je weet ergens wel dat je er beter wel aan kunt beginnen, want dit levert je uiteindelijk iets op. En toch doe je dat niet!
De makkelijke weg
Vaak heeft dit ook te maken met hetgeen wat je wilde gaan doen bij je oproept. Een klant bellen kan best spannend zijn. Om deze spanning niet hoeven voelen, stel je het uit. Uiteindelijk is het de vraag of dit echt iets goeds oplevert. Want je hebt nog steeds in je achterhoofd zitten dat je moet bellen. Je voelt de spanning oplopen en daarbij komen nu ook nog allerlei schuldgevoelens en schaamte omdat je je taak niet uitvoert. Doordat de spanning oploopt en er andere vervelende gevoelens bijkomen, wordt het bellen er echt niet gemakkelijker op. Je weet dit maar toch kies je voor de makkelijke weg.
Zo ook bij het rondje hardlopen. Je werkt je in het zweet en bent naderhand bekaf. Ook hier weet je dat vaker een rondje hardlopen je iets positiefs kan opleveren. Toch blijf je lekker op de bank liggen. Heerlijk! Stiekem knaagt er wel iets dat je toch echt iets moet gaan doen, omdat je conditie en je lichaam er niet beter op worden. Ook hier kies je voor de makkelijke weg.
Kiezen voor het nu
Je kiest voor het gemakkelijke gevoel op dát moment, op korte termijn. Je weet wel wat iets kan betekenen op de lange termijn en dat je er iets aan hebt. Maar dat is te ver weg. Je merkt er nu niets van. Dus kies je weer voor het nu, ondanks dat dit je uiteindelijk meer vervelende gevoelens zal opleveren. Misschien weet je het wel, maar wil je hier liever even niet aan denken. Dus ga je voor de ervaring van nu!
Begin bij het begin
Veel mensen snoozen ’s ochtends. Ook dit is een vorm van uitstellen. Je ligt lekker, je draait nog een keer om en drukt de wekker nog maar eens uit. Hiermee leer je jezelf aan om uit te stellen. Je begint de dag al met uitstelgedrag! Je brein merkt dit op en neemt het voor waar aan. Hij zal dit steeds vaker ook in andere situaties voorstellen, bewust of onbewust. Sta hier ook eens bij stil!
Is het dan alleen maar verkeerd?
Het is niet verkeerd om soms uit te stellen. Je kunt nu eenmaal niet altijd bewust bezig zijn en doen wat je moet doen. Soms mag je dit best even laten vieren. Het is namelijk ook zo dat wanneer je bezig bent iets niet meer te laten gebeuren, het juist sneller kan gebeuren! (Net als met de opdracht dat je níet aan een roze olifant moet denken…)
Sta jezelf toe om uit te stellen. Maak er geen ding van. Het is natuurlijk niet te bedoeling om steeds maar te blijven uitstellen, want dan gebeurt er niets. Het gaat er meer om dat je er ook geen groot punt van maakt als het af en toe gebeurt.
Ben jij ingeschreven op de inspiratiemail? Dan ontvang je extra tips om om te gaan met uitstelgedrag! Ontvang jij de tweewekelijkse inspiratiemail nog niet? Meld je dan aan om ook niets te missen!